وقتی نوبت به انتخاب غذاهایی می‌رسد که به ساخت عضله و افزایش قدرت کمک می‌کنند، ذهن اکثری معطوف به سفیده تخم‌مرغ، تن، برنج قهوه‌ای و دیگر موارد مشابه در دنیای بدنسازی می‌شود و احتمالاً در این حالت یکی از آخرین گزینه‌هایی که به ذهن افراد می‌رسد می‌تواند گیلاس باشد.

اما حقیقت دارد که اگر از گیلاس‌ها به درستی استفاده شود، می‌توان منافع گوناگونی از آنها به جهت توسعه ریکاوری بعد از تمرین بدست آورد. علاوه بر اینکه از نوع خام و پخته آنها در انواع دسرها استفاده می‌شود، از گیلاس مدت‌های مدیدی است که در صنعت داروسازی بهره‌برداری می‌شود.

به افراد بسیاری که از آماس و تورم عضلات در رنج‌اند نظیر افرادی که مبتلا به آرتروز هستند توصیه می‌شود به جهت کمک به برطرف‌شدن نشانه‌های درد مصرف گیلاس را فراموش نکنند. آنتوسیانیزها ترکیبات شناخته شده‌ای هستند که در گیلاس‌ها وجود دارند و اعتقاد بر این است که این اجزاء فعال منجر به کاهش ورم موجود در بدن می‌شوند.

طی چند سال اخیر، مطالعات بی‌شماری نشان داده‌اند که مصرف گیلاس می‌تواند منجر به کاهش سطوح معین تورم شود و از آنجایی که تمرین سنگین در باشگاه نیز منجر به ایجاد چنین موردی در بدنسازان می‌شود، پس مصرف گیلاس نباید به عنوان ماده‌ای که در کاهش یا کنترل آماس بعد از تمرین مفید است به هیچ عنوان فراموش نشود.

سطوح بالای ورم در عضلات فرآیند ریکاوری را به تاخیر می‌اندازند و کسب عضله را با مشکل مواجه می‌کنند، بنابراین مهم است که فرآیند آماس و تورم عضلانی را تحت کنترل داشته باشیم.

پس سعی کنید بعد از تمرین حتماً گیلاس را در برنامه کربوهیدراتی خود بگنجانید، زیرا نه تنها به شما کمک می‌کند تا سطوح گلیکوژنی خود را احیاء کنید، بلکه همچنین منجر می‌شود تا فرآیند ریکاوری خود را تسریع ببخشید و از درد و تورم حاصل از تمرین به میزان قابل توجهی بکاهید. سعی کنید میزان مصرف‌تان از یک الی یک و نیم فنجان بالاتر نرود. همچنین می‌توانید عصاره این میوه پرخاصیت را به محلول پروتئینی بعد از تمرین‌تان افزوده و بدین صورت از خواص آن بهره‌مند شوید.